W praktykach wzięło udział 15 nauczycieli zawodu z całej Polski. Był to drugi wyjazd w ramach Projektu. Mieliśmy okazję pracować we włoskiej restauracji oraz przyjrzeć się nieco włoskiemu systemowi edukacji. A wygląda on następująco:
Obowiązek edukacyjny trwa do 16 roku życia, a system możemy podzielić na 4 etapy. Pierwszy etap to Scuola Elementare (czyli odpowiednik szkoły podstawowej w Polsce), trwa on 5 lat a dzieci uczą się ogólnych umiejętności . Szkoła podstawowa kończy się egzaminem. Ocena z egzaminu nie jest brana pod uwagę przy przejściu na następny etap edukacyjny.
Następnym szczeblem w systemie edukacyjnym Włoch jest Scuola Media (czyli taki odpowiednik naszego gimnazjum). Na tym etapie uczeń jeszcze bardziej pogłębia swoją wiedzę na tematy już poznane wcześniej. Szkoła trwa trzy lata i kończy się egzaminem który jest ważny dla kolejnego szczebla edukacyjnego i prestiżu liceum do jakiego chcemy się dostać. Trzecim etapem jest nauka w szkole średniej, czyli liceum. Warte podkreślenia jest to że obowiązkowym jest tylko pierwszy rok nauki. Cała edukacja na tym etapie trwa pięć lat.
Można wyróżnić różne typy liceów, a są nimi m.in. licea humanistyczne ścisłe, artystyczne i techniczne (początkowo realizują program ogólnokształcący, a od trzeciego roku rozszerzony o przedmioty profilowane) oraz trzyletnie szkoły zawodowe. Liceum kończy się „najważniejszym egzaminem życia”, czyli maturą (Maturita).
W szkole, w której odbywaliśmy praktyki młodzież na co dzień mieszka w bursie jest dyspozycyjna 24 godz./dobę. W razie potrzeby również w weekendy. Szkoła prowadzi restaurację a la carte i hotel. Jedenaście uczestniczek i czterech uczestników Projektu przez dwa ciężkie tygodnie odbywało praktyki w restauracji La Scuola di Serra w Serramazzoni. Mieliśmy okazję na własnej skórze odczuć jakie panują zasady i jak wygląda praca we włoskiej restauracji.
Nie ma co ukrywać - zasady te różnią się znacznie od tych panujących w szkołach i warsztatach. Mimo długich godzin spędzanych w kuchni i na sali restauracyjnej nie narzekaliśmy specjalnie na nawał pracy, a przecież nie łatwo jest zorganizować bankiet na dwa tysiące osób.
Praktyka zaczęła się łagodnie. Pierwszego dnia poznaliśmy personel restauracji i panującą w niej organizację. Mieliśmy również okazję zajrzeć do octowni, w której ocet winny produkowany jest tak samo jak w czasach rzymskich!
W grupie nauczycieli sztuki kulinarnej również nie próżnowaliśmy. Już od pierwszego dnia wpadliśmy w wir normalnej pracy restauracji oraz przygotowań do kilku bankietów. Poznaliśmy typowe dla regionu potrawy i smaki oraz nauczyliśmy się przygotowywać zarówno proste jak i wykwintne dania. Już przed wyjazdem wiedzieliśmy, że jedziemy do regionu, w którym produkowany jest oryginalny Parmigiano Reggiano (parmezan). Nie byliśmy świadomi jak podstawowy jest on wśród składników wykorzystywanych w kuchni tego regionu. Parigiano Reggiano dodawany jest nawet do rosołu! Wyjazd do Włoch byłby stracony, gdyby nasi nauczyciele nie nauczyli się robić porządnego makaronu, dlatego przez cały jeden dzień produkowaliśmy kilogramy makaronów, jak chociażby tortellone, lasagne, spaghetti czy farfale.
GALERIA ZDJĘĆ
Filmowa relacja:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz